کتاب فروغ رخ ساقی(اندیشه تجلّی در ادب عرفانی فارسی، قبل و بعد از ابن عربی) نوشته سرکار خانم دکتر فاطمه محمدی عسکرآبادی، توسط انتشارات دستان تهران، در آبان ماه 1397 منتشر شد.

اندیشة «تجلّی»، نظریه­ ای است که عارفان از طریق آن، به بیان دیدگاه خود درباره آفرینش پرداخته­ اند. این اندیشه، اساس دیدگاه هستی­ شناسانه و جهان ­بینی عارفانه ­ای را تشکیل می­ دهد که در آن، موجودات چیزی جز تجلّیات و ظهورات حق تعالی نیستند و البته این تجلّیات، دارای مراتبی است.

 در کتاب حاضر به بررسی دیدگاههای عارفان برجسته­ ای همچون سنایی، عطار، ابن عربی، عراقی و جامی درباره «وحدت وجود» و «تجلّی» پرداخته شده است و علاوه بر تشریح مراتب و چگونگی بیانِ تجلّیات الهی در آثار این بزرگان، نشان داده شده که این اندیشه، قبل از ابن عربی، در ادبیات عرفانی فارسی، وجود داشته است.

این کتاب در شش فصل و 505 صفحه، در قطع وزیری به دوستداران عرفان نظری و ادبیات عرفانی عرضه شده است.
فصل اول به مفهوم «تجلی»، انواع و معنای اصطلاحی آن پرداخته شده است. فصل دوم به بحث «وحدت وجود»، تعبیرات، تمثیلات و چگونگی بیان آن، قبل و بعد از ابن عربی در ادب عرفانی فارسی پرداخته شده است. فصل سوم دربردارنده موضوع «حرکت حبّی» و چگونگی بازتاب آن در ادب عرفانی فارسی  قبل و بعد از ابن عربی است.  فصل چهارم به بررسی مقام ذات در عرفان نظری و ادبیات عرفانی اختصاص دارد. فصل پنجم درباره مراتب تجلیات وجود«حضرات خمس» است و به تفکیک، به تمام مراتب از حضرت غیب مطلق تا انسان کامل پرداخته شده و نشان داده شده است که این مباحث به چه شیوه ای قبل و بعد از ابن عربی در ادبیات عرفانی فارسی مطرح شده است. فصل ششم، برآیند مطالب کتاب است.

نوشتن دیدگاه